समोर भयाण काळोख
वाट्सुध्दा सरळ नाही
साथ देणारही कोणी नाही
मी एकटाच प्रवासी.....
वाट चालतच आहे
अंतराचेही भान नाही
दिशा देणारही कोणी नाही
मी एकटाच प्रवासी.....
ठेचा लागती पदोपदी
रक्त माझे थांबतच नाही
दु़ख: वाटण्यासही कोणी नाही
मी एकटाच प्रवासी.....
दुर एक मिणमिणता दिवा
जणु ध्येय माझेच वाटत राही
स्वागतालाही तिथे कोणी नाही
मी एकटाच प्रवासी.....
ध्येयामागुन ध्येय
स्वप्न पुढले दिसत राही
थांबण्यास इथे उसंत नाही
मी एकटाच प्रवासी.....
प्रवास माझा निरंतर
मी एकटाच प्रवासी.....
मी एकटाच प्रवासी.....
_ निशिगंध
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment