Friday, August 14, 2009

एका मित्रानंतर ही कवीता दुसर्‍या मित्रासाठी,

ह्याला तर वयाची २८ वर्षे पुर्ण होईपर्यंत कोणीच नाही आवडली...( असे तोच म्हणे ). एकदम हुशार असण्यार्‍या ह्या मित्राचा RESUME वाचायचा म्हणजेच अंगावर काटा येतो.सरस्वती देवीचे हे लाडके बाळ आहे. त्यामुळेच आमचा टॉपर नसेल तर नवलचं...ह्याचा एकच अवगुण म्हणजे प्रमाणापेक्षा जास्त सार्वजनिक (थोडक्यात आमचीच) कामे करण्याची दांडगी आवड.. असो..
ह्याला एक मुलगी आवडली होती.. (डायरे़क्ट लास्ट ईयरचीच..आणी आमचे भाउसाहेब तीला बोलले पण लास्ट च्या दिवशीच)
तीच्यासाठी हा माणुस सकाळी सकाळी उठुन तिच्यासोबत ईड्ली खायला जायचा. ( तीला माहीत नव्हते ती आपली वेगळ्या टेबलवर आणी हा वेगळ्या)..
आम्हाला त्याचे हे रुप माहीतच नव्हते त्यामुळे आम्ही पण गोंधळलेलो होतो..शेवटी आमची कॉमन थियरी प्रंमाणे (ती नाही म्हटली तरी चालेल पण तीला आपल्या भावणा कळल्याच पाहीजेत) तो तीला बोलला..त्यानंतर त्यानं तीला पाहीलेले पण नाही..
माझी देवाला हीच प्रार्थना त्यांच्या प्रेमप्रवासाचा सफल होवो( ह्याने तसे प्रयत्न करावेत)


ही कवीता मी लिहिली त्याच्यासाठीच॥पण ह्यात त्याची व आमची तुलनाच आहे॥(तशी तुलनाच शक्य नाही म्हणा) पण आमचा हा केवीलवाणा प्रयत्न................

आम्हास काळोखी उदास भयाण रात्रच प्यारी,
तुम्हास ती कोवळी रेशमी किरणेच प्रिय भारी।

आम्ही सकाळची न्याहरी कधी मिळवलीच नाही,
तुम्ही मात्र साडेदहाची इडली कधी चुकवलीच नाही।

तुमच्या प्रपोजमधे बस स्टापची एक वेगळीच कथा,
आमच्या नशिबात बस स्टापच नाही ही आमची व्यथा।

तुम्ही नंतर फ़ोन करुन "धन्यवाद"ही केले,
आमचे मन मात्र नुसते विचार करुनच मेले।

तुमच्या सखी ने सगळे गुपित मनातच कोरले आहे,
आम्हाला मात्र गाज्यावाज्याच्या भीतीने घेरले आहे।

आमची खरी प्रिया कोन हे आम्हा कधी कळलेच नाही,
तुमची एकच फिक्स त्यामुळे रोजची भेट कधी टळलीच नाही।

आता मात्र ठरवलेय अगदी तुमच्या सारखच वागायचय,
मनाला आवर घालत कुणा एकीलाच निवडायचय।

जास्त काही नाही सर मला फक्त एवढेच करु द्या,
सुरवात केली तुम्ही शेवट मात्र आम्हाकडूनच होउ द्या!

~ निशिगंध

No comments:

Post a Comment